Rola islamistów podczas 'Arabskiej Wiosny’ wobec bliskowschodniej rywalizacji geopolitycznej

5 marca 2019 Wyłączono Przez administrator


Wstęp

Rozdział I
Arabska Wiosna” jako przebudzenie krajów afryki północnej i bliskiego wschodu

1.1 Przyczyny wybuchu supranarodowej fali rewolucyjnej
1.2 Fazy „Arabskiej Wiosny” i przebieg rewolucji zakończonych obaleniem głów państw
1.2.1 Zwycięstwa ruchów rewolucyjnych w Tunezji i Egipcie
1.2.2 Upadek despotów w Libii i Jemenie


Rozdział II
Okres transformacji porewolucyjnej i jej aktorzy

2.1 Porewolucyjne zmiany na scenach politycznych
2.1.1 Triumfy islamistów w Tunezji i Egipcie
2.1.2 Polityczny kryzys bezpieczeństwa w Libii oraz Jemenie
2.2 Przegrani i wygrani pierwszej fali rewolucyjnej „Arabskiej Wiosny”
2.2.1 Rewolucjoniści, elity intelektualne i reżimy monarchiczne jako przegrani pierwszej fali rewolucyjnej
2.2.2 Islamiści jako wygrani pierwszej fali rewolucyjnej


Rozdział III
Charakterystyka bliskowschodniej rywalizacji geopolitycznej

3.1 Historia stosunków bilateralnych Iranu i Arabii Saudyjskiej
3.2 Rywalizacja geopolityczna Iranu z Arabią Saudyjską w kontekście „Arabskiej Wiosny”
3.2.1 Afryka Północna miejscem rywalizacji o wpływy polityczne
3.2.2 Bahrajn jako karta przetargowa w rękach mocarstw
3.2.3 Zabiegi o wpływy w Jemenie
3.2.4 Syria zastępczym polem bitwy


Rozdział IV
Rządy islamistów skutkiem upadku idei „Arabskiej wiosny”

4.1 Sposoby utrzymania władzy przez islamistów i przyczyny jej utraty na przykładzie Tunezji i Egiptu
4.1.1 Działalność tunezyjskich salafitów przyczyną ich porażki w wyborach powszechnych
4.1.2 Rządy Bractwa Muzułmańskiego w Egipcie i przewrót wojskowy
4.2 Efekty wynikające z upadku idei „Arabskiej Wiosny” dla poszczególnych krajów.


Zakończenie
Bibliografia.