Słabe miejsca w budynkach mieszkalnych z wielkiej płyty – analiza przypadków

1. Wstęp
2. Cel pracy

Rozdział 3
Idea budownictwa wielkopłytowego

3.1 Rys historyczny

Rozdział 4
Przegląd systemów budownictwa wielkopłytowego

4.1 Systemy Zamknięte
4.1.1 PBU
4.1.2. WUF-T
4.1.3. OW-T
4.1.4. „Rataje”
4.1.5. „Winogrady”
4.1.6. „Szczeciński”
4.1.7. „Leningrad”
4.1.8. „WWP”
4.1.9. „Dąbrowa”
4.1.10. „Fadom”
4.2 Systemy Otwarte
4.2.1. W-70

Rozdział 5
Podstawowe technologie stosowane w produkcji elementów wielkopłtyowych

Rozdział 6
Analiza słabych miejsc w budynkach wielkopłytowych

6.1 Geneza aktualnego stanu budownictwa wielkopłytowego
6.2 Wady występujące na zewnątrz budynku
6.2.1. Wady występujące w płytach i ich złączach
6.2.2. Uszkodzenia wejść do budynków oraz balkonów
6.3. Uszkodzenia wewnątrz budynku
6.3.1. Uszkodzenia w złączach oraz na powierzchni elementów ściennych
6.3.2. Uszkodzenia w płytach stropowych
6.3.3. Przemarzanie ścian
6.3.4. Inne uszkodzenia

Rozdział 7
Sposoby zabezpieczeń i napraw miejsc wrażliwych

7.1. Termomodernizacja budynków wielkopłytowych
7.2. Metody zabezpieczenia ścian zewnętrznych
7.3. Metody poprawy warunków akustycznych w budynkach z wielkiej płyty
7.4. Inne metody naprawy budynków wielkopłytowych ielk

Literatura
Wykaz rysunków

Opis zawartości pracy:


Układ pracy podporządkowano realizacji jej celu i przedstawia się następująco: poza wstępem, celem pracy, zakończeniem, wykazem literatury oraz spisem rysunków, praca składa się z pięciu rozdziałów.

Rozdział trzeci ma charakter opisowy i prezentuje na przestrzeni kilkudziesięciu lat historię powstawania budynków z elementów prefabrykowanych. Przygotowano ten rozdział korzystając z dostępnej literatury dotyczącej powyższej tematyki.

Rozdział czwarty jest przeglądem systemów budownictwa wielkopłytowego , który zmieniał się na przestrzeni kilkudziesięciu lat. Wyróżniono dwa podstawowe schematy tj. zamknięty oraz otwarty.

Rozdział piąty przybliża podstawowe technologie wykorzystywane przy produkcji elementów prefabrykowanych oraz procesy jakie w ówczesnych latach były stosowane.

Rozdział szósty opisuje słabe miejsca w budynkach z wielkiej płyty ,które powodują rysy, spękania oraz inne uszkodzenia. Wydzielono dwie podstawowe grupy uszkodzeń powstające wewnątrz oraz na zewnątrz budynku.

Rozdział siódmy obrazuje sposoby naprawy oraz zabezpieczenia miejsc uszkodzonych w budynkach wielkopłytowych. Przedstawia przed wszystkim możliwości naprawy ścian zewnętrznych. Rozdział szósty
i siódmy mają zasadnicze znaczenie dla realizacji celu pracy. Mają one charakter empiryczno – opisowy.
Prace zamykają najbardziej istotne spostrzeżenia oraz wnioski związane z oceną budownictwa wielkopłytowego.